Friday, September 22, 2017

නිශ්ශබ්දතාවය.....

මුනිවතින්
පෙම්වතුන්
උනුන් දෙස
නෙත් යොමා....
දොඩමලුය
හිරු වළාකුලු
ගහකොල
මදනළ

Thursday, September 21, 2017

මෑණියනි....

මෑණියනි නුඹ නම්...
මහ මෙරක් හා සම මැයි
මහ සයුර සේ විසල් මැයි
හමන නල සේ සිහිල් මැයි

වැහි පොදකි නුඹ කතරට
පන්හිඳකි කවි ගෙතුමට
සත්සරකි වෙණ වැයුමට
බණ පදකි සිත නිවුමට

දරා දුක මිහිකත මෙන්
සරා සඳ ලෙස නුඹ පුන්
හෙලූ සෙනෙහේ අම කැන්
පිනයි මා....
මකා දිවියේ රළු තැන්

Monday, September 18, 2017

සාගින්න

වැදුන කුලුගෙඩි පහරින් හිසට
නිලංකාර වීය දසතම
පිරුන නෙතු කඳුලු
ගිලිහෙන්නටත් පලමුව
දැනුනා
නැවතුනු බව හදවත

මුවහත් පිහි මන්න
පොරෝ පාරවල්
ගත හැම තැන
ඇහෙනවා ඉකි බිඳුම
ඇටකටු
කට කටාස්

ගලායනා උණුහුම්
රුහිරය තෙමා
බිම සිමෙන්තිය
මිල අනුව වෙන්කරනවා
කොටසින් කොටස
ප්‍රාණ නිරුද්ධ
මා ගත

ගාත් හතරම කොකුවල
එල්ලලා කුර සමගින
අක්මාව ලේ බේරෙන
ඉහලයිලු රසින් පිසුවම
බඩවැල් බොකුත් සේරම
පිලිවෙලකට අඩුක්
කරන අන්දම

කැපූ දිව වලිගය
ලස්සන නම්
යොදා විකිණෙන
අවසානයට හම
ගොඩ ගැසූවා
තැනක වෙනමම

මේ තරමටම නුඹලා
පෙලෙන බව දනීනම්
සාගින්නෙන්
අප සැම කැමැත්තෙන්
පැමින දංගෙට
සස ජාතකයේ මෙන්
සත්තකින් ගෙල
දෙනව පිහියට

Friday, September 15, 2017

මගේ සිහිනය

මගේ සිහිනයට
නුඹ ඇවිත්
ඒ මතින්
නුඹේ සිහිනය
සතපවා
විඳින විට
මම
හැබෑ ලෙස
නුඹේ සිහිනය
මගේම කොට
අවදි වූවා නුඹ
නුඹේ සිහිනයෙන්
මම තවම නින්දේ....

Wednesday, September 13, 2017

මත්

මත් වෙන්න තව තවත්
සිත කයෙන් වෙන් වෙන්න
හද කීතු කීතු කල
මතක සිත වෙත දෙන්න
අරන් ඒ රිදුනු සිත
අනන්තයටම යන්න
දරුනු සුන්දර මතක
එහි දමා යලි එන්න
තවත් දවසක් ඇවිත්
හීනයට ඉඩ දුන්න
මත් වෙන්න තව තවත්
තව තවත් .... තව තවත් .....

Tuesday, September 12, 2017

විඳීම්....

ඇයි හිටි හැටියෙම නපුරු උනේ හිත
විදින්න ගලකින් පුංචි පුතේ
අම්ම කෙනෙක් වෙන්නැති පැටවුන් ඇති
උන්ට මවක් දැන් නැහැනෙ පුතේ

පුංචි පැටව් බඩ ගින්නෙ හඬද්දී
කෑම හොයාගෙන එන්ට ඇතී
මියැදෙන්නට කලියෙන් ඒ අම්මට
පැටවුන් ටික සිහිවෙන්ට ඇතී

බලන් ඉන්නවා ඇති පොඩි පැටවුන්
අම්මා එනකම් කෑම අරන්
කව්ද ඉතින් දැන් ඒ දරු පැටියන්
හුරතල් කරන්නේ තුරුලු කරන්

අත්තක කොලයක් හෙලවෙන වාරෙම
රැවටී අම්මා ඇවිත් කියා
පුංචි කුරුළු තුඩු නෙත් දල්වාගෙන
අඬනව ඇති අම්මාව සොයා

රෑට තමයි පාලුව වැඩි වෙන්නේ
අම්මත් නෑ උනුහුම් වෙන්න
ඇහැකිද පුතාට අම්මා නැතිනම්
එක දවසක් තනියම ඉන්න

Friday, September 8, 2017

අප්පච්චී...

මස් පිඬු තෙමා
ලේ ඉරක් වත් ගලා යා නම්
හදවත ගැහෙන බව දැනේ නම්
ගතට නැති ශක්තිය
හිතට අරගෙන නුඹ
නහර ඉපිලෙන තුරු
කාල වර්ණ
ගොරහැඬි සම
උලුප්පා මතුවුන
ශරීර සැකිල්ල
තෙහෙට්ටු කරමින්
දිව ගිලෙන
පිපාසාවෙන් පෙලෙමින්
සංසිඳවන්න වෙර වන්නේ
අපේ ජීවන ගමනේ
යහපත් අනාගතය නම්
පිපාසාවයි
අප්පච්චී...

Thursday, September 7, 2017

පුතුනේ.....

පාලුයි ද පුතුනේ නුඹට දැන්
උන්න නම් උකුලේ උඹ නිදන්
තුරුලු කරගෙන සෙනෙහසින්
ගයමි නැලැවිළි ගී හෙමින්

පොඩි කාලෙ හඳ මාම ගෙන්
ඉල්ලුවේ කිරි පැණි මඟ බලන්
රන් තලියකට කිරි පැණි අරන්
හඳ හාමි ඇවිදින් අර බලන්

මා වගේ තව කිරි මව්වරුන්
මේ බිමේ නිදි ඇති උඹ ලඟින්
ම පුතුට හීතල දැනුනොතින්
රෑට තුරුලට වී නිදන්

හිතේ ඇවිලෙන දුක නිවන්
නුඹේ මොලකැටි සිනාවන්
දකින්නට ආයෙත් ඉතින්
මයෙ පුතේ හීනෙන් වත් වරෙන්

Monday, September 4, 2017

එකම අහස යට.....

ඔබටත් පෙනෙනවා මට පෙනෙන මේ හිරුම
ඔබටත් දැනෙනවා මට දැනෙන සඳ කිරණ
හෙලුවත් සෝ සුසුම් එකට එක මොහොතකම
කොයි තරම් නම් දැන් දුරස් දෝ අප දෙදෙන

ඔබගේ කුටිය වෙත සිහිල අරගෙන හමනා
මද නළත් මා ලඟදි උනුහුමයි ගත දවනා
ඉනුවත් නෙතු කඳුලු නුඹට මට එක ලෙසිනා
කොයි තරම් නම් නුඹ දුරස් දෝ මගෙ නෙතිනා

ලැබුවත් අපට රැය සහ දිවාකල එකට
ගෙවුනත් ලැබුව දින එකම දිනයදි අපට
ගැහුනත් දෙ හද අප ගේ එකම සත්සරට
කොයි තරම් නම් නුඹ දුරස් දෝ මගෙ හිතට

Sunday, September 3, 2017

අහස සේ...

නුඹ අහසේ වළාකුලක්
හරි සුන්දර රටා මවන
වශී වෙලා බලන් හිටියෙ මම
හැම මොහොතෙම වෙනස් වෙමින්
ජීවිතයම නැවුම් කරන
වෙලාවකට පුදුමයි නුඹ ගැන

හිරුගෙ දාහයෙන් මුදන්න
මුවාකලා ඉර
සඳුගෙ කාන්තිය ගලන්න
මුවා වුනා නුඹ
ඉතින් කොහොම ඉන්නද
පෙම් නොකර නුඹට මම

නුඹ අහසේ වළාකුලක්
හරි සුන්දර රටා මවන
වශී වෙලා බලන් හිටියෙ මම

හදිස්සියෙම වෙනස් වුනෙත්
දුරස් වුනෙත් නුඹ
අඳුර වෙළා විදුලි මවා
නපුරු වුනෙත් නුඹ
නුඹ ගැන තේරුම් ගන්නට
වෙහෙසෙමි තව මම