tag:blogger.com,1999:blog-35869296334939066342024-03-13T13:38:07.964+05:30Dawasin DawasataBlack Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.comBlogger129125tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-41220461028004886822018-01-25T11:42:00.001+05:302018-01-25T11:42:01.761+05:30පේ්රමය<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px;">
උත්තරා - “මට තේරෙනවා අක්කණ්ඩිගේ හිතේ තියෙන වේදනාව. මට පුළුවන් කමක් නෑ අක්කණ්ඩියට අනුශාසනා කරන්ට. ඒත් එක දෙයක් මම කියන්ට කැමතියි. ආදරය කියන එක කෙනෙකුගේ හිතේ බලෙන් ආරෝපණය කරන්ට පුළුවන් දෙයක් නෙවේ. ඒක ඉබේම හටගන්ට ඕන. ඒ කියන්නෙ කාටවත් බෑ කෙනෙකුට ආදරය කරන්ට, තමාගෙ හිත ඉඩ දුන්නොත් මිස”</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
සාමා - “මම එයාගෙන් මුකුත් ඉල්ලුවේ නෑ. ආදරය කියන්නෙ කෙනෙකුට දෙන දෙයක්, කෙනෙකුගෙන් ගන්න දෙයක් නෙවේ. ඒක මම දන්නවා. මට ඕන කළේ එයාට ආවතේව කරමින්, එයාව බලා කියා ගන්ට විතරයි. ගෑනුන්ගේ සිත්වල ඇතිවෙන ඒ ආදරේ ප<span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: inherit;">ිරිමින්ට තේරෙන්නේ නෑ...”</span></div>
<div class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #1d2129; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px;">
ප්රේමය නම් අසෙනිය කුසුමක් වේ<br />රිසි වූ කෙනෙකුට පූජා කරන්ට<br />ලෝබ සිතින් තොර පිදුවමනා වේ<br />පෙරළා ලබන්ට නොසිතා බිඳකුත්..</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
විලාසිනියකගේ පේ්රමය - මහාචාර්ය එදිරිවීර සරච්චන්ද්ර</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
කිසිවෙකුට කිසිදින නිශ්චිතව හඳුනාගත නොහැකි ප්රේමය නම් සංකීර්ණ ව්වුත් අපූර්ව වූත් මනෝභාවය අසෙනිය කුසුමක්මය. එබඳු ප්රේමය අපි ජීවිතය පුරා සොයන්නෝද? නො එසේනම් එබඳු ප්රේමය ජීවිතය පුරා විඳින්නෝද?</div>
</div>
Black Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-57253267958037630992018-01-25T11:36:00.001+05:302018-01-25T11:36:09.532+05:30හැඟීම් සහ විඳීම්<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
අරමුනු හැඟුම් පොදි ඇහිරුම් අවකාස<br />දුරු රට ඇවිත් ගතවිය දින සති මාස<span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: inherit;"><br />රෝහල් බිමක සතියක් කෙරුවෙමි වාස<br />මට සිහිවුනා ගම්පෙරලියෙ ජිනදාස</span></div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #1d2129; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px;">
දඬුවම් මාරුවක් ලැබී රජරටට ගොස් සිටි ප්රේමකීර්ති ද අල්විස් එහිදී යතුරුපැදි අනතුරට ලක්ව දකුණු අත කැඩී රෝහලේ සිට වමතින් ලියූ කවියකි. ගම්පෙරළිය නවකථාවේ ජිනදාසද දකුණු පළාතේ සිට වෙළඳාමට ගොස් බිබිලේ ඇකිරියං කුඹුර පළාතේදී වෙළඳාමද අසාර්ථක වී මැලේරියාව හැදී අසරණයකු ලෙස රත්නපුර රෝහලේදී මියයයි. ප්රේමකීර්ති තමාව ගම්පෙරළියේ ජිනදාස තුලින් දකී.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px;">
<br /></div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
මිදුලේ ගහේ පීදෙන රන් තැඹිලි වලු<br />අම්මා අරක්ගත් කුස්සියෙ අඟුරු අළු<br />අලියා වැටුනු වැව අසබඩ අඟුන දළු<br />මේවා නොදැක මා හිමිහිට මැරෙනවලු</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<br /></div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
විමලරත්න කුමාරගම කවියා මහනුවර රෝහලේ මියයාමට දින දෙකකට කලින් තම දිනපොතේ ලියූ කවියක්.</div>
</div>
Black Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-71867496914520908822018-01-23T14:47:00.002+05:302018-01-23T14:47:42.468+05:30කලා කරුවාණනි<span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">කලා කරුවාණනි</span><br style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;" /><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">නුඹ මවක් සේ මැයි</span><br style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;" /><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">නැවුම් දිවියක් කුසෙහි දරනා</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #1d2129; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;"><br />තම ගත පෝෂණය<br />කුස දරන කළලයට පුදනා<br />විලිරුදා මැදිනා<br />යහපතම බිහි කරන්නට<br />දුකම පමනක් විඳිනා</span>Black Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-23257430698297222202018-01-23T13:58:00.001+05:302018-01-23T13:58:02.233+05:30අපේ ගමඇළ දොළ සිඳී ගෙන යතත්<br />
ගහ කොල කැපී විකිනෙතත්<br />
මදනලේ සිහිල අඩු වෙතත්<br />
තවමත් හැකිය සනසන්න<br />
ගමට කැලඹුන සිතක්<br />
<br />
කොන්ක්රීට් කඳු මතින් බැස<br />
නොනිම් පීඩන හිස මත<br />
නිවන්නට ඇවිලුනු සිත<br />
පලායයි ලද අවසරින්<br />
සිහිලස උරුම<br />
ගම වෙත<br />
<br />
නියර මත දුවමින්<br />
වක්කඩින් දෙපා දොවමින්<br />
මද නළට අත වනමින්<br />
වැලඳ ගන්නෙමි අපේ ගම<br />
සෙනෙහසකින් නොනිම්Black Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-44639112888069903842017-12-06T08:07:00.002+05:302017-12-06T08:07:45.877+05:30දළ පූට්ටුවාසියොතුන් මවෙත ඉඟි කොට<br />
හනි හනික පියඹන විට<br />
නෙක සොඳුරු හඬ රැඳුනු<br />
වනපෙත නිහඬ වන විට<br />
සාංකාවට මුහුකොට<br />
උලලේනියද හැඬුවිට<br />
කුමක් හෝ අනතුරක සේයා<br />
දැනුනි මාගේ හදවතට<br />
<br />
ගගනත ගුගුරුවාගෙන<br />
මිහිකත සසල කරමින<br />
ලය පසා කරගෙන<br />
උන් හිතේ තන්හාව පිපිරින<br />
<br />
මා වියරු නොවුනී<br />
සිත මෙත් සිතින් පිරුනී<br />
දෙදන බිම ඇනුනී<br />
අවසනෙහි මට මෙසේ සිතුනී<br />
<br />
දළ යුගල ගැනුමට<br />
මා පණ නසන තරමට<br />
පහත් සිති ඇති කොට<br />
සසර නම් බෝ දුරයි නුඹලටBlack Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-11725180018100120912017-11-01T08:23:00.002+05:302017-11-01T08:23:19.953+05:30මීවිත නුඹයි මම ගී පොතකි සුගායනනුඹ මට මවක් මැයි ලෙන්ගතු බව පිරුන<br />
දුල පුන් සඳක් මැයි සිත් අහස සරසන<br />
සිහිලැල් ගඟක් මැයි දිවි කතරට ගලන<br />
සුන්දර කවක් මැයි දෙතොලග නිති රැඳෙන<br />
<br />
පින්බර සිහිනයකි දිවියෙහි සැබෑ වුන<br />
පහනකි හද අඳුර බිඳ සදා දැල්වෙන<br />
ගීයට තනුවක්ය රස භාව පුබුදන<br />
මීවිත නුඹයි මම ගී පොතකි සුගායන<br />
<br />
ආපසු ගන්න කාලය නුඹ හා ගෙවන<br />
යලි යලි විඳ ගන්න සුන්දර බව රැඳුන<br />
අනුකම්පනය වන හද ස්වර නිසිව ගලපන<br />
නුඹ වීනාවී මා උර තල මත වැයෙනBlack Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-14197511909965718202017-10-11T20:13:00.002+05:302017-10-11T20:13:15.430+05:30තාත්තේ<br />
ගෙවෙන කාලය<br />
නුඹ පිලිඹඳ මතකයෙන්<br />
නුඹේ ආදරයෙන්<br />
ස්වායතයි<br />
තාත්තේ<br />
<br />
එදා යුවතියකි මම<br />
අප අතැර යනවිට නුඹ<br />
අද පතිනියක වී<br />
සිහි කරන්නේ<br />
නුඹේ ආදරයමයි<br />
තාත්තේ<br />
<br />
පිරිමියකුගේ රළු බව<br />
ඒ තුල රැඳුනු මුදු ගුණ<br />
දැරීමේ, විඳීමේ අපිරිමිත බව<br />
මෙලොව සියලුම දියණියන්<br />
දකින්නේ විඳින්නේ<br />
නුඹෙන්මයි<br />
තාත්තේBlack Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-25920262521312118782017-10-08T11:07:00.003+05:302017-10-08T11:07:34.501+05:30රතු ඉරපිනි නිදන්නට පෙර පිබිද<br />
පුබුදුවා හිමි සඳද<br />
දුවනවා මුලුතැන් ගෙට<br />
වැදිල නෑ අද එලාම් එක<br />
<br />
උණුහුම රැඳුනු තේ එක<br />
රැගෙන ගොස් නිදන කුටියට<br />
දෙවන වරටත් පුබුදුවා දී අතට<br />
හනික යනවා ලිප බලන්නට<br />
<br />
සතුට සිනහව ආදරය<br />
බෙදා දී බත් පතට<br />
පිටත් කර හරිනවා<br />
කන්තෝරුවට වෙලාවට<br />
<br />
ඉතිරි වුන යමක් කිස<br />
අතට හසුවන යමක් ඇඳ<br />
තෙරපෙමින් බස් රියේ<br />
ඔරවමින් ඇඟට එන මහතුනට<br />
අවසානයේ දුවනවා<br />
පරද්දන්නට රතු ඉරBlack Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-21015558973274561972017-10-06T09:40:00.003+05:302017-10-06T09:40:57.846+05:30කසාවත...පඬු පැහැ කසාවත<br />
දවටා කුනු කය වට<br />
වහිනා කෙලෙස් වැස්සෙන්<br />
නොතෙමා ගන්න සිත<br />
මුවා කර තල්පතින් හිස<br />
<br />
ගලායන සංසාර බොර දියට<br />
දෝවමින් නග්න දෙපා යුග<br />
දුවන ඉගිලෙන<br />
මිනිස් රිය පෙරහැරක්<br />
මැද<br />
පිඬුසිඟාවැඩි<br />
ඔබ දෙනම දුටුවිට<br />
ජීවිතය යනු කිමැයි<br />
සිතෙයි යලි යලිත්<br />
මටBlack Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-13937408548233773742017-10-06T09:40:00.000+05:302017-10-06T09:40:10.599+05:30ඡායාව..වැව් ඉවුර මත නුඹ මමත්<br />
ජල තලය මත සඳ වතත්<br />
බැලුවෙමි මා නැවත නැවතත්<br />
නුඹ දෙසත්<br />
ඇය දෙසත්<br />
දැනී ඒ බව ඇයට<br />
සැලී ඈ විලියෙන්<br />
මුවා වූවා වළාකුලකට<br />
නුඹේ වත හා සමකරන්නට<br />
නොහැකි හන්දා සඳවතටBlack Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-55562121723709627012017-10-04T10:47:00.001+05:302017-10-04T10:47:27.903+05:30සිහින නිවහනඅවුරුදු විසිපහකට<br />
උකස්කර ජීවිතය<br />
බැංකුවට වැඩපලට<br />
ගමේ අක්කර බාගෙත්<br />
විකුන අඩු පාඩුවට<br />
ගෙන්දගම් පොලොවින්<br />
සංසාරේ ගෙනියන්න<br />
අපේම කරගත්තා<br />
පර්චස් දහයක්ම<br />
<br />
ඉස්කෝලෙ සීමාව<br />
අහුවෙන්නෙ නම් නෑ<br />
විසිනොකර කාසි මලු<br />
දැනුම නිදහස්<br />
වෙන් නෑ<br />
<br />
බිරිඳගේ කන්තොරුවට<br />
බස් තුනෙන් යතහැකි<br />
මට ඉතින් පාන්දර<br />
තුනට ගියහම ඇති<br />
<br />
ලයිට් නම් තියනවා<br />
වතුර තව ඇවිත් නෑ<br />
ගොඩ කරපු කුඹුරක්ලු<br />
වතුර නැති වෙන්න බෑ<br />
<br />
දැන් සේරෝම හරි<br />
සැලසුමත් ඇන්දා<br />
බවුන්ඩෙසමත් බැන්දා<br />
බිත්ති ටික නග්ගන්න<br />
කොහෙද මේ පඩිය මදි<br />
තව ණයක් අරගන්න<br />
<div>
<br /></div>
Black Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-51149128961975651142017-09-22T08:26:00.002+05:302017-09-22T08:26:50.751+05:30නිශ්ශබ්දතාවය.....මුනිවතින්<br />
පෙම්වතුන්<br />
උනුන් දෙස<br />
නෙත් යොමා....<br />
දොඩමලුය<br />
හිරු වළාකුලු<br />
ගහකොල<br />
මදනළBlack Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-1569723466297186772017-09-21T08:59:00.002+05:302017-09-21T08:59:52.491+05:30මෑණියනි....මෑණියනි නුඹ නම්...<br />
මහ මෙරක් හා සම මැයි<br />
මහ සයුර සේ විසල් මැයි<br />
හමන නල සේ සිහිල් මැයි<br />
<br />
වැහි පොදකි නුඹ කතරට<br />
පන්හිඳකි කවි ගෙතුමට<br />
සත්සරකි වෙණ වැයුමට<br />
බණ පදකි සිත නිවුමට<br />
<br />
දරා දුක මිහිකත මෙන්<br />
සරා සඳ ලෙස නුඹ පුන්<br />
හෙලූ සෙනෙහේ අම කැන්<br />
පිනයි මා....<br />
මකා දිවියේ රළු තැන්Black Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-69313447254272062712017-09-18T08:11:00.001+05:302017-09-18T08:11:28.451+05:30සාගින්නවැදුන කුලුගෙඩි පහරින් හිසට<br />
නිලංකාර වීය දසතම<br />
පිරුන නෙතු කඳුලු<br />
ගිලිහෙන්නටත් පලමුව<br />
දැනුනා<br />
නැවතුනු බව හදවත<br />
<br />
මුවහත් පිහි මන්න<br />
පොරෝ පාරවල්<br />
ගත හැම තැන<br />
ඇහෙනවා ඉකි බිඳුම<br />
ඇටකටු<br />
කට කටාස්<br />
<br />
ගලායනා උණුහුම්<br />
රුහිරය තෙමා<br />
බිම සිමෙන්තිය<br />
මිල අනුව වෙන්කරනවා<br />
කොටසින් කොටස<br />
ප්රාණ නිරුද්ධ<br />
මා ගත<br />
<br />
ගාත් හතරම කොකුවල<br />
එල්ලලා කුර සමගින<br />
අක්මාව ලේ බේරෙන<br />
ඉහලයිලු රසින් පිසුවම<br />
බඩවැල් බොකුත් සේරම<br />
පිලිවෙලකට අඩුක්<br />
කරන අන්දම<br />
<br />
කැපූ දිව වලිගය<br />
ලස්සන නම්<br />
යොදා විකිණෙන<br />
අවසානයට හම<br />
ගොඩ ගැසූවා<br />
තැනක වෙනමම<br />
<br />
මේ තරමටම නුඹලා<br />
පෙලෙන බව දනීනම්<br />
සාගින්නෙන්<br />
අප සැම කැමැත්තෙන්<br />
පැමින දංගෙට<br />
සස ජාතකයේ මෙන්<br />
සත්තකින් ගෙල<br />
දෙනව පිහියටBlack Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-37492326670161614492017-09-15T09:05:00.003+05:302017-09-15T09:05:48.817+05:30මගේ සිහිනයමගේ සිහිනයට<br />
නුඹ ඇවිත්<br />
ඒ මතින්<br />
නුඹේ සිහිනය<br />
සතපවා<br />
විඳින විට<br />
මම<br />
හැබෑ ලෙස<br />
නුඹේ සිහිනය<br />
මගේම කොට<br />
අවදි වූවා නුඹ<br />
නුඹේ සිහිනයෙන්<br />
මම තවම නින්දේ....Black Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-2193226357577296582017-09-13T13:12:00.000+05:302017-09-13T13:12:03.322+05:30මත්මත් වෙන්න තව තවත්<br />
සිත කයෙන් වෙන් වෙන්න<br />
හද කීතු කීතු කල<br />
මතක සිත වෙත දෙන්න<br />
අරන් ඒ රිදුනු සිත<br />
අනන්තයටම යන්න<br />
දරුනු සුන්දර මතක<br />
එහි දමා යලි එන්න<br />
තවත් දවසක් ඇවිත්<br />
හීනයට ඉඩ දුන්න<br />
මත් වෙන්න තව තවත්<br />
තව තවත් .... තව තවත් .....Black Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-83280943243548484382017-09-12T08:44:00.002+05:302017-09-12T08:44:55.301+05:30විඳීම්....ඇයි හිටි හැටියෙම නපුරු උනේ හිත<br />
විදින්න ගලකින් පුංචි පුතේ<br />
අම්ම කෙනෙක් වෙන්නැති පැටවුන් ඇති<br />
උන්ට මවක් දැන් නැහැනෙ පුතේ<br />
<br />
පුංචි පැටව් බඩ ගින්නෙ හඬද්දී<br />
කෑම හොයාගෙන එන්ට ඇතී<br />
මියැදෙන්නට කලියෙන් ඒ අම්මට<br />
පැටවුන් ටික සිහිවෙන්ට ඇතී<br />
<br />
බලන් ඉන්නවා ඇති පොඩි පැටවුන්<br />
අම්මා එනකම් කෑම අරන්<br />
කව්ද ඉතින් දැන් ඒ දරු පැටියන්<br />
හුරතල් කරන්නේ තුරුලු කරන්<br />
<br />
අත්තක කොලයක් හෙලවෙන වාරෙම<br />
රැවටී අම්මා ඇවිත් කියා<br />
පුංචි කුරුළු තුඩු නෙත් දල්වාගෙන<br />
අඬනව ඇති අම්මාව සොයා<br />
<br />
රෑට තමයි පාලුව වැඩි වෙන්නේ<br />
අම්මත් නෑ උනුහුම් වෙන්න<br />
ඇහැකිද පුතාට අම්මා නැතිනම්<br />
එක දවසක් තනියම ඉන්නBlack Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-2037164967195178772017-09-08T10:59:00.002+05:302017-09-08T10:59:54.747+05:30අප්පච්චී...මස් පිඬු තෙමා<br />
ලේ ඉරක් වත් ගලා යා නම්<br />
හදවත ගැහෙන බව දැනේ නම්<br />
ගතට නැති ශක්තිය<br />
හිතට අරගෙන නුඹ<br />
නහර ඉපිලෙන තුරු<br />
කාල වර්ණ<br />
ගොරහැඬි සම<br />
උලුප්පා මතුවුන<br />
ශරීර සැකිල්ල<br />
තෙහෙට්ටු කරමින්<br />
දිව ගිලෙන<br />
පිපාසාවෙන් පෙලෙමින්<br />
සංසිඳවන්න වෙර වන්නේ<br />
අපේ ජීවන ගමනේ<br />
යහපත් අනාගතය නම්<br />
පිපාසාවයි<br />
අප්පච්චී...Black Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-84685243593381584422017-09-07T10:58:00.002+05:302017-09-07T10:58:13.509+05:30පුතුනේ.....පාලුයි ද පුතුනේ නුඹට දැන්<br />
උන්න නම් උකුලේ උඹ නිදන්<br />
තුරුලු කරගෙන සෙනෙහසින්<br />
ගයමි නැලැවිළි ගී හෙමින්<br />
<br />
පොඩි කාලෙ හඳ මාම ගෙන්<br />
ඉල්ලුවේ කිරි පැණි මඟ බලන්<br />
රන් තලියකට කිරි පැණි අරන්<br />
හඳ හාමි ඇවිදින් අර බලන්<br />
<br />
මා වගේ තව කිරි මව්වරුන්<br />
මේ බිමේ නිදි ඇති උඹ ලඟින්<br />
ම පුතුට හීතල දැනුනොතින්<br />
රෑට තුරුලට වී නිදන්<br />
<br />
හිතේ ඇවිලෙන දුක නිවන්<br />
නුඹේ මොලකැටි සිනාවන්<br />
දකින්නට ආයෙත් ඉතින්<br />
මයෙ පුතේ හීනෙන් වත් වරෙන්Black Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-44882915516593722622017-09-04T10:53:00.002+05:302017-09-04T10:53:05.146+05:30එකම අහස යට.....ඔබටත් පෙනෙනවා මට පෙනෙන මේ හිරුම<br />
ඔබටත් දැනෙනවා මට දැනෙන සඳ කිරණ<br />
හෙලුවත් සෝ සුසුම් එකට එක මොහොතකම<br />
කොයි තරම් නම් දැන් දුරස් දෝ අප දෙදෙන<br />
<br />
ඔබගේ කුටිය වෙත සිහිල අරගෙන හමනා<br />
මද නළත් මා ලඟදි උනුහුමයි ගත දවනා<br />
ඉනුවත් නෙතු කඳුලු නුඹට මට එක ලෙසිනා<br />
කොයි තරම් නම් නුඹ දුරස් දෝ මගෙ නෙතිනා<br />
<br />
ලැබුවත් අපට රැය සහ දිවාකල එකට<br />
ගෙවුනත් ලැබුව දින එකම දිනයදි අපට<br />
ගැහුනත් දෙ හද අප ගේ එකම සත්සරට<br />
කොයි තරම් නම් නුඹ දුරස් දෝ මගෙ හිතට<br />
<div>
<br /></div>
Black Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-75148000088280254792017-09-03T11:03:00.001+05:302017-09-03T11:03:56.491+05:30අහස සේ...නුඹ අහසේ වළාකුලක්<br />
හරි සුන්දර රටා මවන<br />
වශී වෙලා බලන් හිටියෙ මම<br />
හැම මොහොතෙම වෙනස් වෙමින්<br />
ජීවිතයම නැවුම් කරන<br />
වෙලාවකට පුදුමයි නුඹ ගැන<br />
<br />
හිරුගෙ දාහයෙන් මුදන්න<br />
මුවාකලා ඉර<br />
සඳුගෙ කාන්තිය ගලන්න<br />
මුවා වුනා නුඹ<br />
ඉතින් කොහොම ඉන්නද<br />
පෙම් නොකර නුඹට මම<br />
<br />
නුඹ අහසේ වළාකුලක්<br />
හරි සුන්දර රටා මවන<br />
වශී වෙලා බලන් හිටියෙ මම<br />
<br />
හදිස්සියෙම වෙනස් වුනෙත්<br />
දුරස් වුනෙත් නුඹ<br />
අඳුර වෙළා විදුලි මවා<br />
නපුරු වුනෙත් නුඹ<br />
නුඹ ගැන තේරුම් ගන්නට<br />
වෙහෙසෙමි තව මම<br />
<div>
<br /></div>
Black Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-60422117359015414612017-07-31T11:38:00.001+05:302017-07-31T11:38:54.500+05:30පැතුම<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
පියා ගතිමි නෙත් මට නුඹ නොපෙනෙන්න<br />වසා ගතිමි දෙසවන් නුඹ නොඇසෙන්න<br />ආසයි මමත් නුඹ මෙන් ජිවත් වෙන්න<span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: inherit;"><br />නින්දෙදි සිහිනයෙන් මා වෙත නොම එන්න</span></div>
<div class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #1d2129; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px;">
හිත හැම තැනින් නුඹ ගැන මතක එක්කොට<br />පා කර හරින්නද මම මහවැලි ගඟට<br />මතකෙට ඇවිත් යලි යලි හිත බිඳින විට<br />තරහක් නෙමෙයි ඇතිවෙන්නේ දුකක් මට</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
රෙබරෝසියා මල් පාවඩ ඇතිරූ මාවතේ<br />නුඹයි මමයි ඇවිද්ද හැටි ඇත තවමත් හිතේ<br />අද රැඳුනේ නැතත් නුඹේ දෑඟිලි මා අතේ<br />නුඹට සතුට සොම්නස මම පතනෙමි ජීවිතේ</div>
</div>
Black Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-18399558304032603002017-07-26T12:36:00.003+05:302017-07-26T12:36:41.078+05:30කෙල්ලේ<span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">ගලා හැලෙන දිය ඇල්ලක සුන්දර බව කෙහෙරැල්ලේ</span><br style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;" /><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">සෙනෙහස පිරි නුඹෙ සිනහව රැල්ලකි පිපෙනා වැල්ලේ</span><br style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;" /><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">නුඹෙ දෙතොලේ පැහැය දුටිමි ලියලන පොඩි නා දල්ලේ</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #1d2129; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;"><br />කෙලෙසක නම් නුඹේ මතක අමතක කරමි ද කෙල්ලේ</span>Black Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-26116468545584217852017-07-20T11:08:00.001+05:302017-07-20T11:08:06.918+05:30ලද නොලද ජීවිතය<span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">පොඩි ගේට්ටුව ඇරන්</span><br style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;" /><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">පඩිපෙල නැගගෙන </span><br style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;" /><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">මහ රෑට මහන්සිය</span><br style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;" /><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">තට්ටු කල විට දොරට</span><br style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;" /><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">අපිරිමිත සෙනෙහසින්</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #1d2129; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;"><br />දොර ඇරන් සිනාසෙන<br />තේ එකක් හදන්නම්<br />ඔයා ඇඟ හෝදන්න<br />යන්තමින් මධුවිතක්<br />රස දැනෙයි හදවතට<br />මම කෑම හැදුවා<br />කෝ එන්න කවන්න<br />සයනයේ නුඹෙ සුවඳ<br />ලද නොලද ජීවිතය</span>Black Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3586929633493906634.post-60401350370598016022017-07-20T10:54:00.002+05:302017-07-20T10:54:05.786+05:30නොගෙනෙනු මැනවි මට නුඹ නැති අතීතයක්<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px;">
අහස කඩා වැටුනා වාගෙයි හිසට<br />සයුර ගලා හැලුනා වාහෙයි නෙතට<br />පරවුනු කුසුම් සහසක් පුදදී හදට<br />ඇයි නුඹ ගියේ වාවන්නේ නෑ හිතට</div>
<div class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #1d2129; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px;">
සුන්දර මතක එක එක ගෙන එකතු කොට<br />ලස්සන සිහිනයක් මැවෙනව විටින් විට<br />මියැදෙනු නොදී ඒ සිහිනය සැබෑ කොට<br />එනු මැන බිසව් මා හදවත එකලු කොට</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
ගෙවෙනා තත්පයර හෝරා අනන්තයක්<br />අපි පහු කලේ නිම නොවෙනා වසන්තයක්<br />නුඹ නම් මෙ මට මිහි පිට මැවු තුසීතයක්<br />නොගෙනෙනු මැනවි මට නුඹ නැති අතීතයක්</div>
</div>
Black Snowhttp://www.blogger.com/profile/04259129980667113295noreply@blogger.com0