Sunday, August 14, 2016
මයෙ පුතේ
පෝය දෙකයි තව ඇත්තේ අමාවකට හිතේ
උඹ ගියාම කොහොමද හිත හදා ගන්නෙ පුතේ
මංගල සාරිය දැක්කම හැඩවෙන නුඹෙ ගතේ
සාරියෙ මුතු බොඳවී ගෙන නැගුන කඳුලු නෙතේ
බන ඇහුවට අඩු කරන්න තන්හාවන් සිතේ
ලෝබයි මට උඹව දෙන්න වෙන කෙනෙකුට මෙතේ
ලේ කිරිකර පෙව් හැටි මට මතක් වෙනව ගතේ
වරින් වරේ මා බලන්න එනව නේද පුතේ
අයියා රෑ වී එනකම් අපි ඇහැරන් ඉන්නවා
ආවම දෙන්නම එක්කහු වී කොල්ලට බනිනවා
පෙන්නුවෙ නැති උනාට උගෙ හිත හරියට හඬනවා
අයියට උඹ නංගියෙක්ට වඩා ගොඩක් වටිනවා
තාත්ත නැති අඩුව උඹට දැනෙනව ඇති හිතේ
මටත් එහෙමමයි පෙන්නුවෙ නැති උනාට පුතේ
පුංචි එකෙක් තුරුලු කරන් වරෙන් හනික අතේ
සංසාරේ නිවනට තව දුරයි මයේ හිතේ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment