Saturday, October 3, 2015

තාත්තා අහිමි දූ...

නිදි කුමරිය අවුදින් මගෙ නෙතු හෙමිහිට වහනවා
අම්මා ලඟ වාඩිවෙලා මගෙ හිස අතගානවා
වෙර වීරිය යොදාන මම ඇහිපිල්ලන් ගහනවා
බරට තියන නුඹෙ පියවර හඬ මගෙ හිත අහනවා

අත්පසුරින් සෙනෙහස ගුලි කරන් ඇවිත් මට දෙන
වටිනව පියානනි ලබුනට වැඩියෙන් රන් මුතු මින
නුඹගේ දහඩියේ සුවඳින් මගෙ සිත පුබුදාලන
ඔබෙ සෙනෙහසේ අග මුල මම තවමත් නැහැ දැනගෙන

පිංතූරයක හිටියත් නුඹ හිනැහී හැමදාම
මගෙ හිත හඬනවා සිතමින් නුඹ ගැන මුලු රෑම
ජයමංගල ගීත කියා අවසන් වූවාම
පෝරු මස්තකෙන් අඩියක් තියන්නෙ මම කෝම

No comments:

Post a Comment