වහලේ සිදුරු අතරින් වැහි බිඳු බේරේ..
පොලවේ සිමෙන්තියෙ තෙත දෙපයට තේරේ..
අඩක් පිරුනු කුස ගින්දර නොම නෑරේ..
ගෙවෙමින් තිබේ සරසවි අවසන් වාරේ..
සේදුව එකම ඩෙනිමත් තවමත් තෙතය..
කමිස තුනේ මුල් පැහැ මට අමතකය..
කොතරම් ප්‍රශ්ණ විසඳූවත් ගණිතමය..
විසඳුම් නොමැති ගැටලුව දුප්පත් කමය..
සුදුමැලි දෑස් තුල ඇඟ ලේ මදි හන්දා..
කලුපැහැ වෙලා ඇස් යට නිදි නැති හන්දා..
සඳ හැර ගියෙත් මම තරුවක් වුනු හන්දා..
දිනයක් තියේ අපිටත් අරුණළු කැන්දා..
No comments:
Post a Comment