අද වෙන තුරුම ආ මග නොමග ද මන්දා..
මා පෙම් කලේ ඔබ මට පෙම් කල හන්දා..
දමයන්තිය ලෙසින් ඔබ ගැන සිත් බන්දා..
ඔබ ගොස් දුරක මා මෙහි තනිවම රන්දා..
සක්වා ලිහිණි සේ ජීවිත ගෙවන්නද..
වෙසතුරු ලෙසින් මා නුඹ අත හරින්නද..
දිඹුල් මලක බඹරිඳු වී සරන්නද..
මිරිඟු දියෙන් පවසට පැන් පතන්නද..
විඳි සොම්නසත් දුක එක ලෙස දරාගෙන..
උන්නා නොවෙද අපි සනහස පුරෝගෙන..
රණ හසු උවත් කාලය යන ගෙවීගෙන..
මල බඳිනවා වාගේ පය වෙලාගෙන...
No comments:
Post a Comment