Monday, July 31, 2017

පැතුම

පියා ගතිමි නෙත් මට නුඹ නොපෙනෙන්න
වසා ගතිමි දෙසවන් නුඹ නොඇසෙන්න
ආසයි මමත් නුඹ මෙන් ජිවත් වෙන්න
නින්දෙදි සිහිනයෙන් මා වෙත නොම එන්න
හිත හැම තැනින් නුඹ ගැන මතක එක්කොට
පා කර හරින්නද මම මහවැලි ගඟට
මතකෙට ඇවිත් යලි යලි හිත බිඳින විට
තරහක් නෙමෙයි ඇතිවෙන්නේ දුකක් මට
රෙබරෝසියා මල් පාවඩ ඇතිරූ මාවතේ
නුඹයි මමයි ඇවිද්ද හැටි ඇත තවමත් හිතේ
අද රැඳුනේ නැතත් නුඹේ දෑඟිලි මා අතේ
නුඹට සතුට සොම්නස මම පතනෙමි ජීවිතේ

No comments:

Post a Comment