Saturday, June 11, 2016

අතීත මායා

අතීතයෙහිද නොවීමී මා විලාසිනියක
ඔබ සිතූ ලෙස
ඔවුන් හට මා වරඟනක් ලෙස පෙනුනිදැයි නම්
නොදනිමී මම
ලෙසින් හාරිත සැකෙන් මත් වූ
සාමාවන් ගේ අතීතය ගැන
ඔබත් මා හැරගියේ එලෙසින්
නොවැටහී මා පිදූ සෙනෙහස

Thursday, June 9, 2016

යලිත් වසන්තය

හිරු පිපී මල් මත
මද නළ සුවඳ දස අත
කුරුළු ගී සවනත
වසන්තය ගෙනැවිල්ල සිත වෙත

පොඩි පැලය කඩුපුල්
පිපී ලා අද සුදු මල්
පුර පසට බැඳ ලොල්
බලා උන් හැටි හරිම හුරතල්

හිටි හැටියේම මොහොතක
මුවාකර දිනකර වත
විපරීත කොට තුන්සිත
කළු වලා හිනැහුනා ගගනත

සුපුරුදු සුවඳ අතහැර
සීතල ගතිය එක්කර
පෙති මලින් වෙන්කර
රුදුරු වී හමනවා මදනල

දෙදරවා සිත් අහසම
අළු කර පැතුම් මල් හැම
සඟවා සඳත් රහසෙම
කඳුලු වැහි වහිනවා දවසම

කාලයක් ගෙවුනා
මහ වැසි තුරල් කෙරුනා
නිල් අහස පෙනුනා
හෙමි හෙමින් හිරු ගුවනෙ නැගුනා




පෝරකය

සුදු පාට සාරියක් ඇන්දේ
ඒක පිලිවෙල නිසා වෙන්නැති
එහෙම නැතිනම් ඇගේ දිවියෙත්
පාට සේරම සේදිලා ඇති

ඔහුව දුටුවම පෙර පුරුද්දට
ඇගේ මුවගට සිනා එන්නැති
එහෙම නැතිනම් හිතේ දුක
නෙත් කෙවෙනි බොඳ කර ගලා යන්නැති

කූඩුවට පය තියන මොහොතේ
පෝරුවට නැගි හැටි දැනෙන්නැති
එදා මුදු පැලඳූව ඔහු අද
ඉදිරිපස කූඩුවේ ඉන්නැති

එදා දිවුරූ හැටි මතක් වී
හිතේ විශ්වාසය බිඳෙන්නැති
අදත් මම නුඹගේ පමණමයි
ලෙසින් ඇය දිවුරා කියන්නැති

වසන්තයෙ මල් එකින් එක ඇගෙ
දෙනෙත් අබියස පරව යන්නැති
ඔහු එදා පිදු සෙනෙහෙ නාමෙන්
ඔහුට යන්නට වරම් දෙන්නැති

Wednesday, June 8, 2016

කිවිඳිය

නුඹේ සෙනෙහස නොවන්නට
නොවේ මේ කවි ලියන්නට
සිතේ තනිකම මකන්නට
කියා දුනි කවි ලියන්නට

අයිතිය

හැරයන විටදි පසු පස ලුහුබැඳ එනවා
ලංවෙන විටදි මාගෙන් ඈතට යනවා
මගෙ සෙවනැල්ල මෙන් මා හා ගැවසෙනවා
හිරු නැති දාට සෙවනැල්ලත් හැංගෙනවා

ගහ කොළ වලට නැලවෙන්නට ඇතත් සිතේ
මද නළ නැති දාට ගොලුවී සිටිනු ඇතේ
ලෙංගතු සිනහ සිහිවන මුත් නුඹේ වතේ
සිහිනෙන් වත් නුඹ මට නම් අයිති නැතේ


ඇති නැති

පාන් කෑල්ලකට පොරකන
කපුටු රංචුවක් දෙස
රස මසවුලු බුදිමින්
සීතල අවන්හලේ සිට
හිනැහී බලති ඔවුන්

එක පාන් කෑල්ලක්
මදි නිසා රැලටම
තවත් කෑල්ලක් විසිකර
හිනැහී බලයි ඔහු
උන්ගේ කුසගිනි නිවූ සතුටින්


හිමිකාරිනිය

මේ හැම කවියකම වචන
නුඹට නුහුරු වෙන්නට බැහැ
ඒ හැම සුන්දර සිතුවිලි
නුඹෙ සෙනෙහස් තෙලි තුඩගින්
මා සිත තුල සිත්තම් කල
සිත්තරාවි නුඹ නිසාම

Sunday, June 5, 2016

අ(සරණ)

යලිත් දෙපයින් නැගී සිටිනට
සිතා ගත්විට මෙමා
මගේ සිතුවිලි වාරු කරගෙන
ඔබයි නැගිටුවෙ මා...