සියොතුන් මවෙත ඉඟි කොට
හනි හනික පියඹන විට
නෙක සොඳුරු හඬ රැඳුනු
වනපෙත නිහඬ වන විට
සාංකාවට මුහුකොට
උලලේනියද හැඬුවිට
කුමක් හෝ අනතුරක සේයා
දැනුනි මාගේ හදවතට
ගගනත ගුගුරුවාගෙන
මිහිකත සසල කරමින
ලය පසා කරගෙන
උන් හිතේ තන්හාව පිපිරින
මා වියරු නොවුනී
සිත මෙත් සිතින් පිරුනී
දෙදන බිම ඇනුනී
අවසනෙහි මට මෙසේ සිතුනී
දළ යුගල ගැනුමට
මා පණ නසන තරමට
පහත් සිති ඇති කොට
සසර නම් බෝ දුරයි නුඹලට
Wednesday, December 6, 2017
Wednesday, November 1, 2017
මීවිත නුඹයි මම ගී පොතකි සුගායන
නුඹ මට මවක් මැයි ලෙන්ගතු බව පිරුන
දුල පුන් සඳක් මැයි සිත් අහස සරසන
සිහිලැල් ගඟක් මැයි දිවි කතරට ගලන
සුන්දර කවක් මැයි දෙතොලග නිති රැඳෙන
පින්බර සිහිනයකි දිවියෙහි සැබෑ වුන
පහනකි හද අඳුර බිඳ සදා දැල්වෙන
ගීයට තනුවක්ය රස භාව පුබුදන
මීවිත නුඹයි මම ගී පොතකි සුගායන
ආපසු ගන්න කාලය නුඹ හා ගෙවන
යලි යලි විඳ ගන්න සුන්දර බව රැඳුන
අනුකම්පනය වන හද ස්වර නිසිව ගලපන
නුඹ වීනාවී මා උර තල මත වැයෙන
දුල පුන් සඳක් මැයි සිත් අහස සරසන
සිහිලැල් ගඟක් මැයි දිවි කතරට ගලන
සුන්දර කවක් මැයි දෙතොලග නිති රැඳෙන
පින්බර සිහිනයකි දිවියෙහි සැබෑ වුන
පහනකි හද අඳුර බිඳ සදා දැල්වෙන
ගීයට තනුවක්ය රස භාව පුබුදන
මීවිත නුඹයි මම ගී පොතකි සුගායන
ආපසු ගන්න කාලය නුඹ හා ගෙවන
යලි යලි විඳ ගන්න සුන්දර බව රැඳුන
අනුකම්පනය වන හද ස්වර නිසිව ගලපන
නුඹ වීනාවී මා උර තල මත වැයෙන
Wednesday, October 11, 2017
තාත්තේ
ගෙවෙන කාලය
නුඹ පිලිඹඳ මතකයෙන්
නුඹේ ආදරයෙන්
ස්වායතයි
තාත්තේ
එදා යුවතියකි මම
අප අතැර යනවිට නුඹ
අද පතිනියක වී
සිහි කරන්නේ
නුඹේ ආදරයමයි
තාත්තේ
පිරිමියකුගේ රළු බව
ඒ තුල රැඳුනු මුදු ගුණ
දැරීමේ, විඳීමේ අපිරිමිත බව
මෙලොව සියලුම දියණියන්
දකින්නේ විඳින්නේ
නුඹෙන්මයි
තාත්තේ
Sunday, October 8, 2017
රතු ඉර
පිනි නිදන්නට පෙර පිබිද
පුබුදුවා හිමි සඳද
දුවනවා මුලුතැන් ගෙට
වැදිල නෑ අද එලාම් එක
උණුහුම රැඳුනු තේ එක
රැගෙන ගොස් නිදන කුටියට
දෙවන වරටත් පුබුදුවා දී අතට
හනික යනවා ලිප බලන්නට
සතුට සිනහව ආදරය
බෙදා දී බත් පතට
පිටත් කර හරිනවා
කන්තෝරුවට වෙලාවට
ඉතිරි වුන යමක් කිස
අතට හසුවන යමක් ඇඳ
තෙරපෙමින් බස් රියේ
ඔරවමින් ඇඟට එන මහතුනට
අවසානයේ දුවනවා
පරද්දන්නට රතු ඉර
පුබුදුවා හිමි සඳද
දුවනවා මුලුතැන් ගෙට
වැදිල නෑ අද එලාම් එක
උණුහුම රැඳුනු තේ එක
රැගෙන ගොස් නිදන කුටියට
දෙවන වරටත් පුබුදුවා දී අතට
හනික යනවා ලිප බලන්නට
සතුට සිනහව ආදරය
බෙදා දී බත් පතට
පිටත් කර හරිනවා
කන්තෝරුවට වෙලාවට
ඉතිරි වුන යමක් කිස
අතට හසුවන යමක් ඇඳ
තෙරපෙමින් බස් රියේ
ඔරවමින් ඇඟට එන මහතුනට
අවසානයේ දුවනවා
පරද්දන්නට රතු ඉර
Friday, October 6, 2017
කසාවත...
පඬු පැහැ කසාවත
දවටා කුනු කය වට
වහිනා කෙලෙස් වැස්සෙන්
නොතෙමා ගන්න සිත
මුවා කර තල්පතින් හිස
ගලායන සංසාර බොර දියට
දෝවමින් නග්න දෙපා යුග
දුවන ඉගිලෙන
මිනිස් රිය පෙරහැරක්
මැද
පිඬුසිඟාවැඩි
ඔබ දෙනම දුටුවිට
ජීවිතය යනු කිමැයි
සිතෙයි යලි යලිත්
මට
දවටා කුනු කය වට
වහිනා කෙලෙස් වැස්සෙන්
නොතෙමා ගන්න සිත
මුවා කර තල්පතින් හිස
ගලායන සංසාර බොර දියට
දෝවමින් නග්න දෙපා යුග
දුවන ඉගිලෙන
මිනිස් රිය පෙරහැරක්
මැද
පිඬුසිඟාවැඩි
ඔබ දෙනම දුටුවිට
ජීවිතය යනු කිමැයි
සිතෙයි යලි යලිත්
මට
ඡායාව..
වැව් ඉවුර මත නුඹ මමත්
ජල තලය මත සඳ වතත්
බැලුවෙමි මා නැවත නැවතත්
නුඹ දෙසත්
ඇය දෙසත්
දැනී ඒ බව ඇයට
සැලී ඈ විලියෙන්
මුවා වූවා වළාකුලකට
නුඹේ වත හා සමකරන්නට
නොහැකි හන්දා සඳවතට
ජල තලය මත සඳ වතත්
බැලුවෙමි මා නැවත නැවතත්
නුඹ දෙසත්
ඇය දෙසත්
දැනී ඒ බව ඇයට
සැලී ඈ විලියෙන්
මුවා වූවා වළාකුලකට
නුඹේ වත හා සමකරන්නට
නොහැකි හන්දා සඳවතට
Wednesday, October 4, 2017
සිහින නිවහන
අවුරුදු විසිපහකට
උකස්කර ජීවිතය
බැංකුවට වැඩපලට
ගමේ අක්කර බාගෙත්
විකුන අඩු පාඩුවට
ගෙන්දගම් පොලොවින්
සංසාරේ ගෙනියන්න
අපේම කරගත්තා
පර්චස් දහයක්ම
ඉස්කෝලෙ සීමාව
අහුවෙන්නෙ නම් නෑ
විසිනොකර කාසි මලු
දැනුම නිදහස්
වෙන් නෑ
බිරිඳගේ කන්තොරුවට
බස් තුනෙන් යතහැකි
මට ඉතින් පාන්දර
තුනට ගියහම ඇති
ලයිට් නම් තියනවා
වතුර තව ඇවිත් නෑ
ගොඩ කරපු කුඹුරක්ලු
වතුර නැති වෙන්න බෑ
දැන් සේරෝම හරි
සැලසුමත් ඇන්දා
බවුන්ඩෙසමත් බැන්දා
බිත්ති ටික නග්ගන්න
කොහෙද මේ පඩිය මදි
තව ණයක් අරගන්න
උකස්කර ජීවිතය
බැංකුවට වැඩපලට
ගමේ අක්කර බාගෙත්
විකුන අඩු පාඩුවට
ගෙන්දගම් පොලොවින්
සංසාරේ ගෙනියන්න
අපේම කරගත්තා
පර්චස් දහයක්ම
ඉස්කෝලෙ සීමාව
අහුවෙන්නෙ නම් නෑ
විසිනොකර කාසි මලු
දැනුම නිදහස්
වෙන් නෑ
බිරිඳගේ කන්තොරුවට
බස් තුනෙන් යතහැකි
මට ඉතින් පාන්දර
තුනට ගියහම ඇති
ලයිට් නම් තියනවා
වතුර තව ඇවිත් නෑ
ගොඩ කරපු කුඹුරක්ලු
වතුර නැති වෙන්න බෑ
දැන් සේරෝම හරි
සැලසුමත් ඇන්දා
බවුන්ඩෙසමත් බැන්දා
බිත්ති ටික නග්ගන්න
කොහෙද මේ පඩිය මදි
තව ණයක් අරගන්න
Friday, September 22, 2017
Thursday, September 21, 2017
මෑණියනි....
මෑණියනි නුඹ නම්...
මහ මෙරක් හා සම මැයි
මහ සයුර සේ විසල් මැයි
හමන නල සේ සිහිල් මැයි
වැහි පොදකි නුඹ කතරට
පන්හිඳකි කවි ගෙතුමට
සත්සරකි වෙණ වැයුමට
බණ පදකි සිත නිවුමට
දරා දුක මිහිකත මෙන්
සරා සඳ ලෙස නුඹ පුන්
හෙලූ සෙනෙහේ අම කැන්
පිනයි මා....
මකා දිවියේ රළු තැන්
මහ මෙරක් හා සම මැයි
මහ සයුර සේ විසල් මැයි
හමන නල සේ සිහිල් මැයි
වැහි පොදකි නුඹ කතරට
පන්හිඳකි කවි ගෙතුමට
සත්සරකි වෙණ වැයුමට
බණ පදකි සිත නිවුමට
දරා දුක මිහිකත මෙන්
සරා සඳ ලෙස නුඹ පුන්
හෙලූ සෙනෙහේ අම කැන්
පිනයි මා....
මකා දිවියේ රළු තැන්
Monday, September 18, 2017
සාගින්න
වැදුන කුලුගෙඩි පහරින් හිසට
නිලංකාර වීය දසතම
පිරුන නෙතු කඳුලු
ගිලිහෙන්නටත් පලමුව
දැනුනා
නැවතුනු බව හදවත
මුවහත් පිහි මන්න
පොරෝ පාරවල්
ගත හැම තැන
ඇහෙනවා ඉකි බිඳුම
ඇටකටු
කට කටාස්
ගලායනා උණුහුම්
රුහිරය තෙමා
බිම සිමෙන්තිය
මිල අනුව වෙන්කරනවා
කොටසින් කොටස
ප්රාණ නිරුද්ධ
මා ගත
ගාත් හතරම කොකුවල
එල්ලලා කුර සමගින
අක්මාව ලේ බේරෙන
ඉහලයිලු රසින් පිසුවම
බඩවැල් බොකුත් සේරම
පිලිවෙලකට අඩුක්
කරන අන්දම
කැපූ දිව වලිගය
ලස්සන නම්
යොදා විකිණෙන
අවසානයට හම
ගොඩ ගැසූවා
තැනක වෙනමම
මේ තරමටම නුඹලා
පෙලෙන බව දනීනම්
සාගින්නෙන්
අප සැම කැමැත්තෙන්
පැමින දංගෙට
සස ජාතකයේ මෙන්
සත්තකින් ගෙල
දෙනව පිහියට
නිලංකාර වීය දසතම
පිරුන නෙතු කඳුලු
ගිලිහෙන්නටත් පලමුව
දැනුනා
නැවතුනු බව හදවත
මුවහත් පිහි මන්න
පොරෝ පාරවල්
ගත හැම තැන
ඇහෙනවා ඉකි බිඳුම
ඇටකටු
කට කටාස්
ගලායනා උණුහුම්
රුහිරය තෙමා
බිම සිමෙන්තිය
මිල අනුව වෙන්කරනවා
කොටසින් කොටස
ප්රාණ නිරුද්ධ
මා ගත
ගාත් හතරම කොකුවල
එල්ලලා කුර සමගින
අක්මාව ලේ බේරෙන
ඉහලයිලු රසින් පිසුවම
බඩවැල් බොකුත් සේරම
පිලිවෙලකට අඩුක්
කරන අන්දම
කැපූ දිව වලිගය
ලස්සන නම්
යොදා විකිණෙන
අවසානයට හම
ගොඩ ගැසූවා
තැනක වෙනමම
මේ තරමටම නුඹලා
පෙලෙන බව දනීනම්
සාගින්නෙන්
අප සැම කැමැත්තෙන්
පැමින දංගෙට
සස ජාතකයේ මෙන්
සත්තකින් ගෙල
දෙනව පිහියට
Friday, September 15, 2017
මගේ සිහිනය
මගේ සිහිනයට
නුඹ ඇවිත්
ඒ මතින්
නුඹේ සිහිනය
සතපවා
විඳින විට
මම
හැබෑ ලෙස
නුඹේ සිහිනය
මගේම කොට
අවදි වූවා නුඹ
නුඹේ සිහිනයෙන්
මම තවම නින්දේ....
නුඹ ඇවිත්
ඒ මතින්
නුඹේ සිහිනය
සතපවා
විඳින විට
මම
හැබෑ ලෙස
නුඹේ සිහිනය
මගේම කොට
අවදි වූවා නුඹ
නුඹේ සිහිනයෙන්
මම තවම නින්දේ....
Wednesday, September 13, 2017
මත්
මත් වෙන්න තව තවත්
සිත කයෙන් වෙන් වෙන්න
හද කීතු කීතු කල
මතක සිත වෙත දෙන්න
අරන් ඒ රිදුනු සිත
අනන්තයටම යන්න
දරුනු සුන්දර මතක
එහි දමා යලි එන්න
තවත් දවසක් ඇවිත්
හීනයට ඉඩ දුන්න
මත් වෙන්න තව තවත්
තව තවත් .... තව තවත් .....
සිත කයෙන් වෙන් වෙන්න
හද කීතු කීතු කල
මතක සිත වෙත දෙන්න
අරන් ඒ රිදුනු සිත
අනන්තයටම යන්න
දරුනු සුන්දර මතක
එහි දමා යලි එන්න
තවත් දවසක් ඇවිත්
හීනයට ඉඩ දුන්න
මත් වෙන්න තව තවත්
තව තවත් .... තව තවත් .....
Tuesday, September 12, 2017
විඳීම්....
ඇයි හිටි හැටියෙම නපුරු උනේ හිත
විදින්න ගලකින් පුංචි පුතේ
අම්ම කෙනෙක් වෙන්නැති පැටවුන් ඇති
උන්ට මවක් දැන් නැහැනෙ පුතේ
පුංචි පැටව් බඩ ගින්නෙ හඬද්දී
කෑම හොයාගෙන එන්ට ඇතී
මියැදෙන්නට කලියෙන් ඒ අම්මට
පැටවුන් ටික සිහිවෙන්ට ඇතී
බලන් ඉන්නවා ඇති පොඩි පැටවුන්
අම්මා එනකම් කෑම අරන්
කව්ද ඉතින් දැන් ඒ දරු පැටියන්
හුරතල් කරන්නේ තුරුලු කරන්
අත්තක කොලයක් හෙලවෙන වාරෙම
රැවටී අම්මා ඇවිත් කියා
පුංචි කුරුළු තුඩු නෙත් දල්වාගෙන
අඬනව ඇති අම්මාව සොයා
රෑට තමයි පාලුව වැඩි වෙන්නේ
අම්මත් නෑ උනුහුම් වෙන්න
ඇහැකිද පුතාට අම්මා නැතිනම්
එක දවසක් තනියම ඉන්න
විදින්න ගලකින් පුංචි පුතේ
අම්ම කෙනෙක් වෙන්නැති පැටවුන් ඇති
උන්ට මවක් දැන් නැහැනෙ පුතේ
පුංචි පැටව් බඩ ගින්නෙ හඬද්දී
කෑම හොයාගෙන එන්ට ඇතී
මියැදෙන්නට කලියෙන් ඒ අම්මට
පැටවුන් ටික සිහිවෙන්ට ඇතී
බලන් ඉන්නවා ඇති පොඩි පැටවුන්
අම්මා එනකම් කෑම අරන්
කව්ද ඉතින් දැන් ඒ දරු පැටියන්
හුරතල් කරන්නේ තුරුලු කරන්
අත්තක කොලයක් හෙලවෙන වාරෙම
රැවටී අම්මා ඇවිත් කියා
පුංචි කුරුළු තුඩු නෙත් දල්වාගෙන
අඬනව ඇති අම්මාව සොයා
රෑට තමයි පාලුව වැඩි වෙන්නේ
අම්මත් නෑ උනුහුම් වෙන්න
ඇහැකිද පුතාට අම්මා නැතිනම්
එක දවසක් තනියම ඉන්න
Friday, September 8, 2017
අප්පච්චී...
මස් පිඬු තෙමා
ලේ ඉරක් වත් ගලා යා නම්
හදවත ගැහෙන බව දැනේ නම්
ගතට නැති ශක්තිය
හිතට අරගෙන නුඹ
නහර ඉපිලෙන තුරු
කාල වර්ණ
ගොරහැඬි සම
උලුප්පා මතුවුන
ශරීර සැකිල්ල
තෙහෙට්ටු කරමින්
දිව ගිලෙන
පිපාසාවෙන් පෙලෙමින්
සංසිඳවන්න වෙර වන්නේ
අපේ ජීවන ගමනේ
යහපත් අනාගතය නම්
පිපාසාවයි
අප්පච්චී...
ලේ ඉරක් වත් ගලා යා නම්
හදවත ගැහෙන බව දැනේ නම්
ගතට නැති ශක්තිය
හිතට අරගෙන නුඹ
නහර ඉපිලෙන තුරු
කාල වර්ණ
ගොරහැඬි සම
උලුප්පා මතුවුන
ශරීර සැකිල්ල
තෙහෙට්ටු කරමින්
දිව ගිලෙන
පිපාසාවෙන් පෙලෙමින්
සංසිඳවන්න වෙර වන්නේ
අපේ ජීවන ගමනේ
යහපත් අනාගතය නම්
පිපාසාවයි
අප්පච්චී...
Thursday, September 7, 2017
පුතුනේ.....
පාලුයි ද පුතුනේ නුඹට දැන්
උන්න නම් උකුලේ උඹ නිදන්
තුරුලු කරගෙන සෙනෙහසින්
ගයමි නැලැවිළි ගී හෙමින්
පොඩි කාලෙ හඳ මාම ගෙන්
ඉල්ලුවේ කිරි පැණි මඟ බලන්
රන් තලියකට කිරි පැණි අරන්
හඳ හාමි ඇවිදින් අර බලන්
මා වගේ තව කිරි මව්වරුන්
මේ බිමේ නිදි ඇති උඹ ලඟින්
ම පුතුට හීතල දැනුනොතින්
රෑට තුරුලට වී නිදන්
හිතේ ඇවිලෙන දුක නිවන්
නුඹේ මොලකැටි සිනාවන්
දකින්නට ආයෙත් ඉතින්
මයෙ පුතේ හීනෙන් වත් වරෙන්
උන්න නම් උකුලේ උඹ නිදන්
තුරුලු කරගෙන සෙනෙහසින්
ගයමි නැලැවිළි ගී හෙමින්
පොඩි කාලෙ හඳ මාම ගෙන්
ඉල්ලුවේ කිරි පැණි මඟ බලන්
රන් තලියකට කිරි පැණි අරන්
හඳ හාමි ඇවිදින් අර බලන්
මා වගේ තව කිරි මව්වරුන්
මේ බිමේ නිදි ඇති උඹ ලඟින්
ම පුතුට හීතල දැනුනොතින්
රෑට තුරුලට වී නිදන්
හිතේ ඇවිලෙන දුක නිවන්
නුඹේ මොලකැටි සිනාවන්
දකින්නට ආයෙත් ඉතින්
මයෙ පුතේ හීනෙන් වත් වරෙන්
Monday, September 4, 2017
එකම අහස යට.....
ඔබටත් පෙනෙනවා මට පෙනෙන මේ හිරුම
ඔබටත් දැනෙනවා මට දැනෙන සඳ කිරණ
හෙලුවත් සෝ සුසුම් එකට එක මොහොතකම
කොයි තරම් නම් දැන් දුරස් දෝ අප දෙදෙන
ඔබගේ කුටිය වෙත සිහිල අරගෙන හමනා
මද නළත් මා ලඟදි උනුහුමයි ගත දවනා
ඉනුවත් නෙතු කඳුලු නුඹට මට එක ලෙසිනා
කොයි තරම් නම් නුඹ දුරස් දෝ මගෙ නෙතිනා
ලැබුවත් අපට රැය සහ දිවාකල එකට
ගෙවුනත් ලැබුව දින එකම දිනයදි අපට
ගැහුනත් දෙ හද අප ගේ එකම සත්සරට
කොයි තරම් නම් නුඹ දුරස් දෝ මගෙ හිතට
ඔබටත් දැනෙනවා මට දැනෙන සඳ කිරණ
හෙලුවත් සෝ සුසුම් එකට එක මොහොතකම
කොයි තරම් නම් දැන් දුරස් දෝ අප දෙදෙන
ඔබගේ කුටිය වෙත සිහිල අරගෙන හමනා
මද නළත් මා ලඟදි උනුහුමයි ගත දවනා
ඉනුවත් නෙතු කඳුලු නුඹට මට එක ලෙසිනා
කොයි තරම් නම් නුඹ දුරස් දෝ මගෙ නෙතිනා
ලැබුවත් අපට රැය සහ දිවාකල එකට
ගෙවුනත් ලැබුව දින එකම දිනයදි අපට
ගැහුනත් දෙ හද අප ගේ එකම සත්සරට
කොයි තරම් නම් නුඹ දුරස් දෝ මගෙ හිතට
Sunday, September 3, 2017
අහස සේ...
නුඹ අහසේ වළාකුලක්
හරි සුන්දර රටා මවන
වශී වෙලා බලන් හිටියෙ මම
හැම මොහොතෙම වෙනස් වෙමින්
ජීවිතයම නැවුම් කරන
වෙලාවකට පුදුමයි නුඹ ගැන
හිරුගෙ දාහයෙන් මුදන්න
මුවාකලා ඉර
සඳුගෙ කාන්තිය ගලන්න
මුවා වුනා නුඹ
ඉතින් කොහොම ඉන්නද
පෙම් නොකර නුඹට මම
නුඹ අහසේ වළාකුලක්
හරි සුන්දර රටා මවන
වශී වෙලා බලන් හිටියෙ මම
හදිස්සියෙම වෙනස් වුනෙත්
දුරස් වුනෙත් නුඹ
අඳුර වෙළා විදුලි මවා
නපුරු වුනෙත් නුඹ
නුඹ ගැන තේරුම් ගන්නට
වෙහෙසෙමි තව මම
හරි සුන්දර රටා මවන
වශී වෙලා බලන් හිටියෙ මම
හැම මොහොතෙම වෙනස් වෙමින්
ජීවිතයම නැවුම් කරන
වෙලාවකට පුදුමයි නුඹ ගැන
හිරුගෙ දාහයෙන් මුදන්න
මුවාකලා ඉර
සඳුගෙ කාන්තිය ගලන්න
මුවා වුනා නුඹ
ඉතින් කොහොම ඉන්නද
පෙම් නොකර නුඹට මම
නුඹ අහසේ වළාකුලක්
හරි සුන්දර රටා මවන
වශී වෙලා බලන් හිටියෙ මම
හදිස්සියෙම වෙනස් වුනෙත්
දුරස් වුනෙත් නුඹ
අඳුර වෙළා විදුලි මවා
නපුරු වුනෙත් නුඹ
නුඹ ගැන තේරුම් ගන්නට
වෙහෙසෙමි තව මම
Monday, July 31, 2017
පැතුම
පියා ගතිමි නෙත් මට නුඹ නොපෙනෙන්න
වසා ගතිමි දෙසවන් නුඹ නොඇසෙන්න
ආසයි මමත් නුඹ මෙන් ජිවත් වෙන්න
නින්දෙදි සිහිනයෙන් මා වෙත නොම එන්න
වසා ගතිමි දෙසවන් නුඹ නොඇසෙන්න
ආසයි මමත් නුඹ මෙන් ජිවත් වෙන්න
නින්දෙදි සිහිනයෙන් මා වෙත නොම එන්න
හිත හැම තැනින් නුඹ ගැන මතක එක්කොට
පා කර හරින්නද මම මහවැලි ගඟට
මතකෙට ඇවිත් යලි යලි හිත බිඳින විට
තරහක් නෙමෙයි ඇතිවෙන්නේ දුකක් මට
පා කර හරින්නද මම මහවැලි ගඟට
මතකෙට ඇවිත් යලි යලි හිත බිඳින විට
තරහක් නෙමෙයි ඇතිවෙන්නේ දුකක් මට
රෙබරෝසියා මල් පාවඩ ඇතිරූ මාවතේ
නුඹයි මමයි ඇවිද්ද හැටි ඇත තවමත් හිතේ
අද රැඳුනේ නැතත් නුඹේ දෑඟිලි මා අතේ
නුඹට සතුට සොම්නස මම පතනෙමි ජීවිතේ
නුඹයි මමයි ඇවිද්ද හැටි ඇත තවමත් හිතේ
අද රැඳුනේ නැතත් නුඹේ දෑඟිලි මා අතේ
නුඹට සතුට සොම්නස මම පතනෙමි ජීවිතේ
Wednesday, July 26, 2017
කෙල්ලේ
ගලා හැලෙන දිය ඇල්ලක සුන්දර බව කෙහෙරැල්ලේ
සෙනෙහස පිරි නුඹෙ සිනහව රැල්ලකි පිපෙනා වැල්ලේ
නුඹෙ දෙතොලේ පැහැය දුටිමි ලියලන පොඩි නා දල්ලේ
කෙලෙසක නම් නුඹේ මතක අමතක කරමි ද කෙල්ලේ
සෙනෙහස පිරි නුඹෙ සිනහව රැල්ලකි පිපෙනා වැල්ලේ
නුඹෙ දෙතොලේ පැහැය දුටිමි ලියලන පොඩි නා දල්ලේ
කෙලෙසක නම් නුඹේ මතක අමතක කරමි ද කෙල්ලේ
Thursday, July 20, 2017
ලද නොලද ජීවිතය
පොඩි ගේට්ටුව ඇරන්
පඩිපෙල නැගගෙන
මහ රෑට මහන්සිය
තට්ටු කල විට දොරට
අපිරිමිත සෙනෙහසින්
දොර ඇරන් සිනාසෙන
තේ එකක් හදන්නම්
ඔයා ඇඟ හෝදන්න
යන්තමින් මධුවිතක්
රස දැනෙයි හදවතට
මම කෑම හැදුවා
කෝ එන්න කවන්න
සයනයේ නුඹෙ සුවඳ
ලද නොලද ජීවිතය
පඩිපෙල නැගගෙන
මහ රෑට මහන්සිය
තට්ටු කල විට දොරට
අපිරිමිත සෙනෙහසින්
දොර ඇරන් සිනාසෙන
තේ එකක් හදන්නම්
ඔයා ඇඟ හෝදන්න
යන්තමින් මධුවිතක්
රස දැනෙයි හදවතට
මම කෑම හැදුවා
කෝ එන්න කවන්න
සයනයේ නුඹෙ සුවඳ
ලද නොලද ජීවිතය
නොගෙනෙනු මැනවි මට නුඹ නැති අතීතයක්
අහස කඩා වැටුනා වාගෙයි හිසට
සයුර ගලා හැලුනා වාහෙයි නෙතට
පරවුනු කුසුම් සහසක් පුදදී හදට
ඇයි නුඹ ගියේ වාවන්නේ නෑ හිතට
සයුර ගලා හැලුනා වාහෙයි නෙතට
පරවුනු කුසුම් සහසක් පුදදී හදට
ඇයි නුඹ ගියේ වාවන්නේ නෑ හිතට
සුන්දර මතක එක එක ගෙන එකතු කොට
ලස්සන සිහිනයක් මැවෙනව විටින් විට
මියැදෙනු නොදී ඒ සිහිනය සැබෑ කොට
එනු මැන බිසව් මා හදවත එකලු කොට
ලස්සන සිහිනයක් මැවෙනව විටින් විට
මියැදෙනු නොදී ඒ සිහිනය සැබෑ කොට
එනු මැන බිසව් මා හදවත එකලු කොට
ගෙවෙනා තත්පයර හෝරා අනන්තයක්
අපි පහු කලේ නිම නොවෙනා වසන්තයක්
නුඹ නම් මෙ මට මිහි පිට මැවු තුසීතයක්
නොගෙනෙනු මැනවි මට නුඹ නැති අතීතයක්
අපි පහු කලේ නිම නොවෙනා වසන්තයක්
නුඹ නම් මෙ මට මිහි පිට මැවු තුසීතයක්
නොගෙනෙනු මැනවි මට නුඹ නැති අතීතයක්
හුස්ම
පිට වෙන්නට කලින් මගෙ අවසන් හුස්ම
ආසයි අහන්නට නුඹෙ හදවත ගැස්ම
ගැහුනත් මගේ හදවත පැය තුන් තිස් ම
මා ජීවත් කලේ නුඹ ගෙන් ලද හුස්ම
ආසයි අහන්නට නුඹෙ හදවත ගැස්ම
ගැහුනත් මගේ හදවත පැය තුන් තිස් ම
මා ජීවත් කලේ නුඹ ගෙන් ලද හුස්ම
ගුලි කර අරන් හිරු සඳ තරු අත් මිටට
පනවන්නට හිතයි ගනඳුර මුලු ලොවට
කාලය නවත්වා හරවා පසුපසට
ආසයි එන්න දුවගෙන මට ඔබ ලඟට
පනවන්නට හිතයි ගනඳුර මුලු ලොවට
කාලය නවත්වා හරවා පසුපසට
ආසයි එන්න දුවගෙන මට ඔබ ලඟට
හිතට දැනෙන වේදනාව අකුරු කරන්
නුඹ ගැන නැගෙන සිතුවිලි නෙතු අගට අරන්
සුවපත් කරන්නට මා ඔබ ලඟට කරන්
එනතුරු බලමි පෙරමඟ මම දෑස් ඇරන්
නුඹ ගැන නැගෙන සිතුවිලි නෙතු අගට අරන්
සුවපත් කරන්නට මා ඔබ ලඟට කරන්
එනතුරු බලමි පෙරමඟ මම දෑස් ඇරන්
සිතුවිලි
දඟ කරන් හිත ගාව
හිනැහෙමින් නෙතු ගාව
ජීවිතය පැතුවාම
නෑ සිතුවෙ කිසි දිනෙක
හැර දමා යැයි මාව
හිනැහෙමින් නෙතු ගාව
ජීවිතය පැතුවාම
නෑ සිතුවෙ කිසි දිනෙක
හැර දමා යැයි මාව
මගෙ සුසුම් නුඹෙ වතේ
නුඹෙ සුවඳ මා ගතේ
පෙමින් හිනැහුනු නෙතේ
සිත් දෙකක් එක සිතක් වී
නමුත් අද නුඹ නැතේ
නුඹෙ සුවඳ මා ගතේ
පෙමින් හිනැහුනු නෙතේ
සිත් දෙකක් එක සිතක් වී
නමුත් අද නුඹ නැතේ
මියැදුනත් හිත මගේ
පිරි කඳුලු නෙතු අගේ
නුඹ හීනයක් වගේ
පුදුමයි අතැර ගිය හැටි
යලි නැගෙන් සඳ වගේ
පිරි කඳුලු නෙතු අගේ
නුඹ හීනයක් වගේ
පුදුමයි අතැර ගිය හැටි
යලි නැගෙන් සඳ වගේ
ගිම්හානයේ අකලට වට මුතු වරුසාවක්
ගිම්හානයේ අකලට වට මුතු වරුසාවක්
මැවූ දේදුන්න ඔබයි අහසේ
ජීවිතයම අද වෙනකොට කඳුලු කතාවක්
ගිහින් ඔබ මටත් හොරා රහසේ
මැවූ දේදුන්න ඔබයි අහසේ
ජීවිතයම අද වෙනකොට කඳුලු කතාවක්
ගිහින් ඔබ මටත් හොරා රහසේ
මරු කතරේ නිල්ල නැගුනු කෙම් බිමක් ලෙසින්
පවසට පැන් විලක් ම වූයේ
කෙලෙස හිතන්නද මා නුඹ මිරිඟුවක් වෙසින්
අරුත දිවියෙ නුඹමයි කීවේ
පවසට පැන් විලක් ම වූයේ
කෙලෙස හිතන්නද මා නුඹ මිරිඟුවක් වෙසින්
අරුත දිවියෙ නුඹමයි කීවේ
අඳුරු අහස් කුස එලිකල විදුලියක් වගේ
ජීවිතයට එලිය ගෙනාවේ
සත්තයි නුඹ සැබෑ නොවෙන හීනයක් වගේ
නින්දෙදි මා සමඟ හිනාවේ
ජීවිතයට එලිය ගෙනාවේ
සත්තයි නුඹ සැබෑ නොවෙන හීනයක් වගේ
නින්දෙදි මා සමඟ හිනාවේ
Monday, April 3, 2017
විඳීම්
ගිම්හානය ගෙවී එලැඹී වස්සානේ
පතොක් ගසක කටු මත පිපිලා හීනේ
නැවතුනු හදක් පිරිමැද ගෙන දී ප්රාණේ
ජීවත් වෙන්න අරුතක් නුඹ කීවානේ
තනිකම කැන්දාන පිල්කඩ මත හිඳුවා
මීවිත හැමදාම වැලපෙන හිත හැදුවා
මා ගැන කවුරු නැතුවත් ඉර හඳ බැලුවා
එලියට වඩා අඳුරට මම පෙම් කෙරුවා
පතොක් ගසක කටු මත පිපිලා හීනේ
නැවතුනු හදක් පිරිමැද ගෙන දී ප්රාණේ
ජීවත් වෙන්න අරුතක් නුඹ කීවානේ
තනිකම කැන්දාන පිල්කඩ මත හිඳුවා
මීවිත හැමදාම වැලපෙන හිත හැදුවා
මා ගැන කවුරු නැතුවත් ඉර හඳ බැලුවා
එලියට වඩා අඳුරට මම පෙම් කෙරුවා
අඩියෙන් අඩිය අත්වැල වී නැගිටින්න
තනිකම මකන්නට තනියට ලඟ ඉන්න
අඳුරට හැරුනු හදවත එලි කරවන්න
මීවිත කුමට නුඹ ඇති මට මත් වෙන්න
Friday, March 31, 2017
කවිය කියන්නේ යමක් කීම නෙමෙයි කියා ගන්න බැරි යමක් කීම....
කවිය කියන්නේ යමක් කීම නෙමෙයි කියා ගන්න බැරි යමක් කීම....
(ගුරු තරුව වේදිකා නාට්යයේ ගීතයකි)
සාහිත්ය ගුරුතුමා : -
කිසි අදහසක් නොදිටිමි දෙන පහන සිළු
සෙවණැලි වැටී ඇත ගෙයි හැම තැනම ගොලු
දොර හැර ගියෙමි රැහි පළඟැටි හඬය රළු
මිදුලේ වියන ලදි සඳ රැස් පැදුරු මලු
සංගීත ගුරුතුමිය : -
වැටකොටු කුමට අලියෙකු හට වෙසෙන වනේ
මට මඩ වගුරු ලඟ පරසතු සුවඳ දැනේ
සිට දැන් නැතත් සිතුවත් හුරු අඳුරු කොනේ
වට කලුවරක් මැද ඝන රැස් තරිඳු පෙනේ
සාහිත්ය ගුරුතුමා : -
කඳුගැට පපා දිලි මීදුම් සළු පාට
මට ඇති කලේ වෙනකිසිවක් නොව සීත
ලය මුව මෙන්ම ගොලු වූවත් මගෙ දෑත
ඔබ සිහිකලෙමි ලඟ ඇති ඈතේ ඈත
සංගීත ගුරුතුමිය : -
හඳ පලුවක් මතුවී නුඹ වත්තෙන්
තරු කැට ඒ වට විසිරී ඇත්තෙන්
කෙටුවා වාගෙයි පුන් සඳ කැත්තෙන්
කෙටුවේ කැත්තේ නොකැපෙන පැත්තෙන්
අවසන් කවිය නාරංපනාවේ විමලරත්න කුමාරගම කවියාගේ රචනයකි
(ගුරු තරුව වේදිකා නාට්යයේ ගීතයකි)
සාහිත්ය ගුරුතුමා : -
කිසි අදහසක් නොදිටිමි දෙන පහන සිළු
සෙවණැලි වැටී ඇත ගෙයි හැම තැනම ගොලු
දොර හැර ගියෙමි රැහි පළඟැටි හඬය රළු
මිදුලේ වියන ලදි සඳ රැස් පැදුරු මලු
සංගීත ගුරුතුමිය : -
වැටකොටු කුමට අලියෙකු හට වෙසෙන වනේ
මට මඩ වගුරු ලඟ පරසතු සුවඳ දැනේ
සිට දැන් නැතත් සිතුවත් හුරු අඳුරු කොනේ
වට කලුවරක් මැද ඝන රැස් තරිඳු පෙනේ
සාහිත්ය ගුරුතුමා : -
කඳුගැට පපා දිලි මීදුම් සළු පාට
මට ඇති කලේ වෙනකිසිවක් නොව සීත
ලය මුව මෙන්ම ගොලු වූවත් මගෙ දෑත
ඔබ සිහිකලෙමි ලඟ ඇති ඈතේ ඈත
සංගීත ගුරුතුමිය : -
හඳ පලුවක් මතුවී නුඹ වත්තෙන්
තරු කැට ඒ වට විසිරී ඇත්තෙන්
කෙටුවා වාගෙයි පුන් සඳ කැත්තෙන්
කෙටුවේ කැත්තේ නොකැපෙන පැත්තෙන්
අවසන් කවිය නාරංපනාවේ විමලරත්න කුමාරගම කවියාගේ රචනයකි
Thursday, March 30, 2017
සිඟන අම්මා
අපේ වරදට වන්දි ගෙවනා
මගෙ පුංචි සුදු පුතේ
දන්නවා මම නුඹට දැනෙනා
නිමක් නැති දුක හිතේ
අදත් ආවා නුඹ බලන්නට
එහායින් ඉඳ වැටේ
බලන් හිටියා උඹේ හුරතල්
හංගලා දුක නෙතේ
අයියලා මල්ලිලා හිටියත්
හුඟක් දුක සැප බෙදා
මවකගේ උණුහුමේ අඩුකම
කෙලෙස ගන්නද හදා
තාත්තෙක් ඉන්නවා උඹටත්
නොගත්තත් උඹ වඩා
නොදැක්කොත් උඹ මෙහෙමවත් මට
ගන්න බෑ හිත හදා
මගෙ පුංචි සුදු පුතේ
දන්නවා මම නුඹට දැනෙනා
නිමක් නැති දුක හිතේ
අදත් ආවා නුඹ බලන්නට
එහායින් ඉඳ වැටේ
බලන් හිටියා උඹේ හුරතල්
හංගලා දුක නෙතේ
අයියලා මල්ලිලා හිටියත්
හුඟක් දුක සැප බෙදා
මවකගේ උණුහුමේ අඩුකම
කෙලෙස ගන්නද හදා
තාත්තෙක් ඉන්නවා උඹටත්
නොගත්තත් උඹ වඩා
නොදැක්කොත් උඹ මෙහෙමවත් මට
ගන්න බෑ හිත හදා
පෙලක් විට මට හිතෙනවා
උඹ නුදුන්නානම් කියා
ඒත් එහෙනම් උඹයි ඉන්නේ
මගේ ඇකයේ තියා
බොහොම අකමැත්තෙන් උනත් මම
පොතේ නම ගම ලියා
හැරී නොබලා ගියා මතකයි
නිවාසේ උඹ තියා
Thursday, March 16, 2017
(අ)මතක
තවමත් නුඹ මගේ හදවත පාරනවා
සිතුවිලි මතක රිදවන්නට තෝරනවා
අතැඟිලි තුලින් මියැදෙන හිත බේරෙනවා
නෙත බොඳ වුනත් හදවත මගෙ වාවනවා
සිතුවිලි මතක රිදවන්නට තෝරනවා
අතැඟිලි තුලින් මියැදෙන හිත බේරෙනවා
නෙත බොඳ වුනත් හදවත මගෙ වාවනවා
හිනැහී තුටින් ඉන්නා නුඹ දැක්කාම
සතුටුයි නමුත් පුදුමයි නුඹ ගැන බොහොම
ඉස්සර මතක අමතක නැති හන්දාම
පුලුවනි නුඹට පාරන්නට හිත තාම
සතුටුයි නමුත් පුදුමයි නුඹ ගැන බොහොම
ඉස්සර මතක අමතක නැති හන්දාම
පුලුවනි නුඹට පාරන්නට හිත තාම
ඉඳහිට හෝ මා මතකෙට නැගෙනවැති
නුඹට හොරෙන් හදවත ඉකි බිඳිනවැති
කිසිදා එලෙස නොවෙතත් ඒ බව නොසිතී
මිරිඟුව වුනත් කතරට හොඳටෝම ඇති
නුඹට හොරෙන් හදවත ඉකි බිඳිනවැති
කිසිදා එලෙස නොවෙතත් ඒ බව නොසිතී
මිරිඟුව වුනත් කතරට හොඳටෝම ඇති
Subscribe to:
Posts (Atom)