Sunday, September 3, 2017

අහස සේ...

නුඹ අහසේ වළාකුලක්
හරි සුන්දර රටා මවන
වශී වෙලා බලන් හිටියෙ මම
හැම මොහොතෙම වෙනස් වෙමින්
ජීවිතයම නැවුම් කරන
වෙලාවකට පුදුමයි නුඹ ගැන

හිරුගෙ දාහයෙන් මුදන්න
මුවාකලා ඉර
සඳුගෙ කාන්තිය ගලන්න
මුවා වුනා නුඹ
ඉතින් කොහොම ඉන්නද
පෙම් නොකර නුඹට මම

නුඹ අහසේ වළාකුලක්
හරි සුන්දර රටා මවන
වශී වෙලා බලන් හිටියෙ මම

හදිස්සියෙම වෙනස් වුනෙත්
දුරස් වුනෙත් නුඹ
අඳුර වෙළා විදුලි මවා
නපුරු වුනෙත් නුඹ
නුඹ ගැන තේරුම් ගන්නට
වෙහෙසෙමි තව මම

No comments:

Post a Comment